Türkiye İşçi Emeklileri Derneği, içinde bulundukları sıkıntıyı şiire döktüAbone ol

''Emekli oldum, maaş düştü yarıma/
sözüm geçmez evdeki hanıma/
bir bana bakıyor bir de paraya/
ömrümüz kavgayla geçiyor bizim''...

Türkiye İşçi Emeklileri Derneği (TİED), emeklilerin içinde bulundukları geçim sıkıntısını ve bunun ailelere yansımasını gösteren dizelerini ''Emekli Şiirleri'' isimli kitapta topladı. TİED Haber Bülteni'nde yayımlanan şiirlerin derlenmesiyle oluşturulan kitapta, Türkiye'nin çeşitli illerindeki dernek üyesi emeklilerin kaleme aldığı şiirler yer alıyor. İşçi, memur ve esnaf emeklisinin sevinçlerini, hüzünlerini, kızgınlıklarını, umutlarını ortaya koyan şiirler, emeklilerin günlük yaşamlarından da esintiler taşıyor. Kitabı, fotoğraf sanatçı sağlık turizmi seo çalışması nasıl yapılır sı Hasan Kaplan'ın ülkenin dört bir yanında çektiği yaşlı insan fotoğrafları süslüyor.

-''EMEKLİYE BİR HUZUR VERİN VEKİLLER''-

Emeklilerin sorunlarının başında gelen geçim sıkıntısı, şiirlerde en çok vurgulanan konuların başında geliyor. Emekli şiirlerinde, yaşanan geçim sıkıntılarını ortaya koyan kimi dizeler şöyle:

''Ucuz ekmek için, sıracı olur/
çocuğu okumaz, hep cahil kalır/
dilenci olacak, kendi utanır/
Türkiye'de emekliler perişan.''

''Emeklisin bacan tütmez/
yoksulluk kapıdan gitmez/
maaşın kiraya yetmez/
ne ağlarsın gül emekli.''

''Bu enflasyon yaktı bizi/
tam eridim yarım kilo/
kim düşünür emekliyi/
alım gücüm yarım kilo.''

''Hükümet dert dinlemiyor/
faturalar hiç bitmiyor/
maaş on beş gün yetmiyor/
sürünüyor emekli.''

''Tok olan aç halinden bilmiyor/
Aldığım maaşım bana yetmiyor/
Emekli olanın yüzü gülmüyor/
Türkiye'de emekliler perişan.''

''Yüzde 6 zamla emekli toplu ölüyor/
et, süt, meyve, sebzeyi rüyasında görüyor/
çokları meyveyi çöplükten alıyor/
emekliye bir huzur verin vekiller.''

-EVDEKİ HANIM, HARÇLIK BEKLEYEN TORUN-

Emekli olduktan sonra vakitlerinin büyük bölümünü evde geçiren ya da torunlarına bakmak durumunda kalan emekliler, eşleri ve torunlarıyla olan ilişkilerini de şiirlerine şu şekilde taşıyorlar:

''Evde yoktur, geçim ile dirliği/
çoklarının bozuluyor birliği/
aybaşında hanım ister terliği/
alamaz kardeşim, onlar emekli.''

''Torun harçlık bekliyor/
hanım pazar istiyor/
yüzü hiç gülmüyor/
sürünüyor emekli.''

''Emekli oldum, maaş düştü yarıma/
sözüm geçmez evdeki hanıma/
bir bana bakıyor bir de paraya/
ömrümüz kavgayla geçiyor bizim.''

-''EMEKLİNİN SÖZÜNÜ YABANA ATMAN''-

Yaşadıkları sıkıntıların görmezden gelindiğini düşünen emekliler, bu sitemlerini de şöyle dile getiriyorlar:

''Emekli perişan, acından ölür/
maaş, ekmek kuyruğu son nefes olur/
aldırmıyor yönetenler neyleyim.''

''Zam koyduk diyerek bizi aldatmayan/
yalvarırım size bizi ağlatman/
emeklinin sözünü yabana atman/
ömrümüz çileyle geçiyor bizim''

''Seçim gelmez sananlar/
'benim emeklim' diye nutuk atanlar/
iktidara gelince hep unuturlar/
maaş kuyruğunda ölür emekli.''

Kategori : ÇALIŞMA HAYATI